Τω "αγνώστω θεώ" Διί 

H σελίδα αυτή δημιουργήθηκε έχοντας ως πρωταρχικό σκοπό να αποκαλύψει στους αναζητητές και ερευνητές της εξωτερικής διανοητικής παιδείας την "ιερή ταυτότητα" του εσωτερικού "αγνώστου θεού", η ύπαρξη του οποίου έγινε γνωστή στους πολίτες της αρχαίας Αθήνας από τον σοφό Επιμενίδη. Θα ήταν ευχής έργο μετά από αυτή την αποκάλυψη, ο κάθε αναζητητής και ερευνητής να προσπαθήσει ειλικρινά να έρθει σε επικοινωνία με Αυτόν τον Θεό, ο οποίος από την αρχή της ύπαρξης του κάθε ανθρώπου περιμένει υπομονετικά την αναγνώρισή Του ως Εσώτερος Πατέρας Θεός, ξεχωριστά, ατομικά, σε προσωπικό επίπεδο, από τον κάθε γήινο γιο και την κάθε γήινη κόρη Του.

Κατά δεύτερον, η σελίδα δημιουργήθηκε για να αποδείξει μέσω των αρχαίων κειμένων, ότι τόσο η πανάρχαια Ελληνική φιλοσοφία των μυστηρίων όσο και η διδασκαλία του Ιησού Χριστού, έχουν τις ρίζες τους στην αρχέγονη Γνωστική φιλοσοφία του Σύμπαντος Κόσμου, της οποίας πυρήνας είναι η Γνωστική Δελφική ρήση "Γνώθι σαυτόν" ή "Γνώθι σεαυτώ", που κυριολεκτικά σημαίνει "Γνώρισε τον (κρυμμένο) εαυτό σου", δηλαδή "Γνώρισε την άγνωστη ψυχολογία του εαυτού σου, η οποία είναι κρυμμένη και από εσένα τον ίδιο".

Έχει επικρατήσει η λανθασμένη εντύπωση ότι ο "άγνωστος θεός" είναι μόνο θεός των Αθηναίων, διότι στην πόλη των Αθηνών έγινε γνωστή η ύπαρξή του, όμως αυτό δεν είναι αληθές. Δεν είναι μόνο θεός των Αθηναίων, ή των αρχαίων Ελλήνων, είναι ο θεός όλων των ανθρωποτήτων της Γης, ανεξαρτήτως των πολιτισμών που υπήρξαν στη Γη (Χθών), ανεξαρτήτως θρησκευτικών δογμάτων, ταγμάτων, αιρέσεων, δοξασιών, φυλών, εθνών, κ.λ.π. Απλά στον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο που κάλυπταν οι δήμοι της αρχαίας Αθήνας, γνωστοποιήθηκε η μυστική, η κρυπτή Ύπαρξή Του, διότι τιμήθηκε ως ο αρμόδιος θεός ("προσήκων θεός") ο οποίος επέτρεψε την κάθαρση, τον εξαγνισμό από τον "ψυχολογικό λοιμό" στον οποίο είχαν υποπέσει οι Αθηναίοι (ψυχολογική κάθαρση, εξαγνισμός, υπό την εποπτεία του Επιμενίδη).

Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά.

Οι αρχαίοι Έλληνες λάτρευαν τους θεούς του Ολύμπου, πίστευαν ότι κατοικούσαν στο όρος Όλυμπος της Πιερίας και από εκεί ψηλά κυβερνούσαν τον κόσμο. Ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους θεούς κατείχε ο Θεός Δίας ή Ζεύς, ο οποίος ήταν ο Θεός Πατέρας των θεών αλλά και των ανθρώπων. Του αποδόθηκαν εκατοντάδες ονόματα και επίθετα και κάθε ένα από αυτά προσδιορίζει μία από τις πολλές ιδιότητες του Διός, οι οποίες είναι είτε ιδιότητες φανερές του τρισδιάστατου κόσμου, ή ιδιότητες κρυφές, άγνωστες, των εσωτερικών διαστάσεων. Από το σύνολο των ονομάτων που έχουν αποδοθεί στον Θεό Δία, τρία είναι εκείνα τα ονόματα που θα πρέπει να ενδιαφέρουν εμάς τους ανθρώπους προς το παρόν, ειδικά τους ανθρώπους εκείνους που πρόκειται να αναζητήσουν τον Εσώτερο Θεό τους. Διότι εκείνα τα τρία επιμέρους ονόματα-ιδιότητες του Χθόνιου Θεού Δία (Κτήσιος, Μειλίχιος και Ερκείος Ζεύς) προσδιορίζουν τρία από τα ιερά τμήματα του σύνθετου επταπλού επιπέδου του μυστηριώδη "αγνώστου θεού" της ψυχικής κάθαρσης και εξαγνισμού. Η Γη ονομαζόταν από τους αρχαίους Χθών. Με το επίθετο Χθόνιος, τόσο οι αμύητοι άνθρωποι της εξωτερικής θρησκευτικής λατρείας όσο και οι μυημένοι άνθρωποι της εσωτερικής λατρείας στην αρχαιότητα απέδιδαν την ολότητα του Πατέρα Θεού Δία, του Θεού της Γης.

Με την ιδιότητα του Θεού της Γης, αποδίδεται στο Θεό Δία και η ιδιότητα του Πατέρα Θεού των ανθρώπων της Γης, παρότι ο λαχνός που τράβηξε του έδινε την κυριαρχία του ουρανού. Στην Ιλιάδα του μυημένου ποιητή Ομήρου, στην ραψωδία Ο' στίχος 190 σε διάλογο που έχει η Ίριδα με τον θεό των Υδάτων Ποσειδώνα λέγονται τα εξής: " (Ποσειδώνας) .... νάχω τη λευκή θάλασσα πέφτει ο λαχνός σε μένα, στον Άδη το ανήλιο σκοτάδι, και στον Δία ο πλατύς έλαχε ουρανός στα νέφη και στον αιθέρα, κι έμεινε η Γη κοινή στους τρεις και ο Όλυμπος ο μέγας..." Δεν υπάρχει λοιπόν κανενός είδους αμφιβολία ή αμφισβήτηση, ότι ο Θεός του Ουρανού Δίας, ήταν και ο Θεός της Γης μαζί με τους άλλους δυο θεούς, όμως τη διακυβέρνηση της Γης την είχε ο Δίας, διότι ήταν ο Θεός των θεών και ο Κύριος των κυρίων. Επίσης η ονομασία Χθών προσδιορίζει και την εσωτερική Γη, άρα ο Χθόνιος Δίας είναι και Θεός της εσωτερικής Γης. Με την ιδιότητα του Θεού της εσωτερικής Γης του αποδίδεται και η ιδιότητα του Θεού της γεωργίας, της αρόσιμης και καλλιεργήσιμης γης, του εδάφους. Διότι οι σπόροι τοποθετούνται από τον γεωργό στο εσωτερικό (κάτω από την εξωτερική επιφάνεια) του εδάφους-γης, για να βλαστήσουν και να δώσουν τους καρπούς στο καιρό τους. Γι αυτό ο Χθόνιος Δίας αναφέρεται και ως Θεός Καρποφόρος, Γεωργός, Οπωρεύς, Επίκαρπος, διότι σχετίζεται με την "καρποφορία της Γης" και του εδάφους-γης. Ο Ησίοδος πολύ συνετά συμβουλεύει τους γεωργούς να επικαλούνται τον Χθόνιο Δία, καθώς και την Δήμητρα τη θεά της γεωργίας, όταν θέλουν να οργώσουν τη γη τους.

Το πρώτο επιμέρους όνομα του Χθόνιου Θεού Δία που έχει άρρηκτη σχέση με τον "άγνωστο θεό", είναι εκείνο του Κτησίου Διός, ο οποίος θεωρούταν επίσης Χθόνιος Θεός. Η συμβολική μορφή του ήταν εκείνη ενός φιδιού και θεωρούταν ως ο Φύλακας του οίκου (Οικουρός Όφις). Οι άνθρωποι των οίκων στους οποίους λατρευόταν ο φιδόμορφος Θεός Ζεύς, είχαν αναγείρει προς τιμή του ένα μικρό πέτρινο βωμό μέσα σε ένα δωμάτιο του οίκου, στο οποίο απαγορευόταν να εισέλθει ξένος επισκέπτης. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να διευκρινίσω ότι η ερμηνεία της αρχαίας λέξεως «δαίμων» που σημαίνει «θεός», είναι διπλής φύσεως, καθώς έχει σχέση με τον αγαθό δαίμονα αλλά και με τον πονηρό δαίμονα. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι η λέξη "δαίμων" δεν είναι μόνο ουσιαστικό αρσενικού γένους, αλλά και θηλυκού. Όταν ο Δαίμων Οικουρός Όφις λατρεύεται και τιμάται όπως πρέπει από τους ανθρώπους του οίκου, δείχνει την εύνοιά του και προσφέρει ευδαιμονία. Όταν όμως δεν τιμάται και δεν λατρεύεται από τους ανθρώπους του οίκου, τότε προσφέρει κακοδαιμονία.

Στην περίπτωση της ευδαιμονίας μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον Αγαθοδαίμονα Οικουρό Όφι, ως τον Όφι που απεικονίζεται στην ασπίδα της Θεάς Αθηνάς και έχει ανοδική πορεία, τον αναρριχώμενο Όφι της ράβδου του θεού της ιατρικής Ασκληπιού, τον αρσενικό και τον θηλυκό Όφι του Κηρυκείου του θεού Ερμή, τον χάλκινο Όφι του Μωυσή που θεράπευε τους Ισραηλίτες από τα τσιμπήματα των εχιδνών της ερήμου, τη Ράβδο-Όφι του Μωυσή που κατέφαγε τα ερπετά των αιγυπτίων μάγων του Φαραώ, τον αρσενικό και τον θηλυκό Όφι που κρατά στα χέρια της η Θεά Βριτόμαρτις των Ιδαίων δακτύλων (κρητική προσωνυμία της θεάς Αρτέμιδος), κ.λ.π. Στην περίπτωση της κακοδαιμονίας αναγνωρίζουμε τον Κακοδαίμονα ή Πονηρό Οικουρό Όφι ως τον μυθολογικό Πύθωνα, ο οποίος κατέστρεψε την εύφορη κοιλάδα στην οποία είχε τοποθετηθεί ως φύλακας, τα δυο ερπετά που απέστειλε η θεά Ήρα εναντίον του νεογέννητου Ηρακλή, τις έχιδνες που υπήρχαν αντί τριχών στο κεφάλι της Μέδουσας, τον βιβλικό Όφι του πειρασμού της Εύας, κ.λ.π.. Πολύ σημαντικό κέντρο λατρείας του Κτησίου Διός ήταν η πόλη της Εφέσου στην Ασία.

Το δεύτερο επιμέρους όνομα του Χθόνιου Δία που έχει άρρηκτη σχέση με τον "άγνωστο θεό", είναι εκείνο του Μειλίχιου Διός. O Μειλίχιος Ζεύς ήταν επίσης Χθόνιος Θεός της Γης. Είχε τη μορφή φιδιού όπως και ο Κτήσιος Ζεύς. Έχει όλες τις ιδιότητες του Κτησίου Διός και σε εκείνους που τον λάτρευαν και τον τιμούσαν όπως του άρμοζε, είχε ευνοϊκή διάθεση και τους επέτρεπε την "καρποφορία". Σημαντικά κέντρα λατρείας του ήταν η Έφεσος και η Πέργαμος της Ασίας.

Το τρίτο επιμέρους όνομα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον "άγνωστο θεό", είναι εκείνο του Ερκείου Διός. Ο Ερκείος Ζεύς έχει όλες τις ιδιότητες που αποδίδονταν στον Κτήσιο και τον Μειλίχιο Ζήνα και λατρευόταν επίσης ως Χθόνιος Θεός της Γης. Θεωρούταν Φύλακας του οίκου και της περιουσίας του οίκου και ήταν επίσης φιδόμορφος.

Αυτές οι αναφορές για τα τρία ονόματα του Θεού Δία ή Ζήνα, είναι εξωτερικού, διανοητικού τύπου και είναι γεμάτες από αλληγορίες. Παραδείγματος χάρη, τι σημαίνει το όνομα Χθόνιος Θεός στη γλώσσα των αλληγοριών, πέρα από τη γνωστή εξωτερική ερμηνεία που έχει δοθεί; Τι συμβολίζει ο Οικουρός Όφις και ποια είναι η λατρεία του οίκου; Τι συμβολίζει η Χθών-Γη; Ποιά είναι η "καρποφορία" που επιτρέπει ο Θεός Ζεύς; Πως πραγματοποιείται αυτή; Αν κάποιος δεν γνωρίζει την πανάρχαια εσωτερική Γνωστική διδασκαλία, καθώς επίσης τις εσωτερικές αλληγορίες και τους απόκρυφους συμβολισμούς των εξωτερικών κειμένων, δεν έχει τη δυνατότητα να κατανοήσει και κατά συνέπεια να γνωρίσει την εσωτερική μυστική διδασκαλία που περιέχεται σε αυτά τα κείμενα. Ακριβώς αυτή η έλλειψη εσωτερικής και αλληγορικής κατανόησης ιδίως των θρησκευτικών κειμένων, επέφερε μεγάλες παρερμηνείες σχετικά με τη "φιδική" περιγραφή του Χθόνιου Θεού Δία, ο οποίος καταδικάστηκε στις συνειδήσεις των ανθρώπων γενικά, ειδικά σε αυτές των χριστιανών, διότι με τη χειραγώγησή τους από τους αγνωστικιστές θεολόγους και ιερείς κάθε τάξεως του χριστιανισμού, θεώρησαν ότι οτιδήποτε "φιδόμορφο" είναι και διαβολικό. Έτσι γεννήθηκε παγκόσμια αποστροφή και αρνητικότητα για οτιδήποτε είχε σχέση με το φίδι, το οποίο σαν σύμβολο απεικονίζεται σε όλο τον κόσμο και αναφέρεται σε όλες τις μυθολογίες των λαών. Όλες εκείνες οι απεικονίσεις και οι αναφορές δείχνουν τη μεγάλη σπουδαιότητα που απέδιδαν στον Όφι οι αρχαίες ανθρωπότητες, οι οποίες ανέδειξαν λαμπρούς Φιδικούς Πολιτισμούς, διότι κατείχαν την εσωτερική Γνώση που τους είχε προσφέρει η ευδαιμονία του αναρριχώμενου Αγαθοδαίμονος Οικουρού Όφεως. Αλλά εξίσου κατείχαν και τη Γνώση του Πονηρού Οικουρού Όφεως που σέρνεται με την κοιλιά του στο έδαφος της Γης, διότι τον είχαν πολεμήσει και τον είχαν νικήσει. Το λάθος της δικής μας σύγχρονης ανθρωπότητας είναι ότι έχει αφεθεί να χειραγωγηθεί από τους διάφορους "ειδικούς" του θέματος, οι οποίοι έκαναν τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι οποιαδήποτε απεικόνιση σε παράσταση, άγαλμα, ή οτιδήποτε άλλο, σε σχέση με το φίδι, είναι αποκλειστικά έργο σατανικό και διαβολικό. Όλοι εκείνοι οι "ειδικοί" ποτέ δεν κατανόησαν τη μυστική διδασκαλία του Οικουρού Όφεως, διότι πολύ απλά δεν έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν, τους λείπουν οι εσωτερικές γνώσεις. Η εναντίωσή τους στον Αγαθοδαίμονα Οικουρό Όφι οφείλεται στην άγνοιά τους. Όμως υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, οι οποίοι ενώ έχουν την εσωτερική γνώση της ύπαρξης των δύο αντίθετων ενεργειακών μορφών του Οικουρού Όφεως, επέλεξαν συνειδητά να υπηρετήσουν με πάθος το Μαύρο Ιερατείο του Πύθωνα. Είναι σε διατεταγμένη αποστολή να δυσφημήσουν τον Αγαθοδαίμονα Οικουρό Όφι, τον Φύλακα-Προστάτη των οίκων. Διότι το Μαύρο Ιερατείο επιθυμεί διακαώς ο Αγαθοδαίμων Οικουρός Όφις (Φως) να παρουσιάζεται σαν Διάβολος-Όφις, όπως είναι ο Μαύρος Δράκοντας των Σκοταδιών (Σκιά), ο Μαύρος Χθόνιος Θεός που το ιερατείο υπηρετεί.

Οι χθόνιες ανθρωπότητες ήταν και είναι πάντοτε τα θύματα του Μαύρου Ιερατείου που υπηρετεί και εκπροσωπεί τον Μαύρο Χθόνιο Θεό, δηλαδή τον Σατανά-Διάβολο, ο οποίος έχει επίσης μορφή φιδιού (Πονηρός Οικουρός Όφις). Χωρίς καμία αμφιβολία, ο Αγαθοδαίμων Οικουρός Όφις και ο Πονηρός Οικουρός Όφις είναι δίδυμες αντιμαχόμενες μορφές εσωτερικών ενεργειών, οι οποίες αποτυπώθηκαν με την εξωτερική μορφή του φιδιού σε αγάλματα, σε παραστάσεις σε στήλες, σε υδρίες κ.λ.π. Ένας πολύ προσεκτικός ερευνητής μπορεί να διαπιστώσει στις διάφορες απεικονίσεις των φιδιών, ποιος πραγματικά είναι ο Όφις που απεικονίζεται. Ο Αγαθοδαίμων Οικουρός Όφις έχει πάντα ανοδική πορεία, ενώ ο Πονηρός Οικουρός Όφις των πειρασμών και των ψυχικών ειδώλων είτε σέρνεται, είτε έχει καθοδική πορεία. Αυτές τις εκ διαμέτρου αντίθετες ενεργειακές πορείες των δύο εσωτερικών Οικουρών Όφεων είναι συνετό εμείς οι άνθρωποι να τις έχουμε πάντα σαν οδηγούς, ώστε κανείς να μην μπορεί πλέον να μας χειραγωγήσει και να μας εξαπατήσει.

Όλες εκείνες οι πανάρχαιες φιδικές απεικονίσεις σε αγάλματα, παραστάσεις, κ.λ.π., δίδασκαν τη μυστική εσωτερική διδασκαλία στους ανθρώπους. Όποιος πραγματικά επιθυμούσε και ήταν έτοιμος να μάθει την Αλήθεια για τα Ιερά Μυστήρια της Ζωής και του Θανάτου, με την άδεια και καθοδήγηση του Εσώτερου Πατέρα του, δηλαδή του Χθόνιου Δία, οδηγούταν από το Πνεύμα του Πατέρα του να κατανοήσει τους αλληγορικούς συμβολισμούς εκείνων των απεικονίσεων (όπως για παράδειγμα ήταν οι φαλλόμορφες Ερμές) ώστε να βρει την μυστική "Οδό των Μυστηρίων". Την οποία ο Ιησούς Χριστός κήρυξε ως "Τεθλιμμένη Οδό". Η βοήθεια που λάμβανε ο αναζητητής από τον Χθόνιο Δία, τον Εσώτερο Πατέρα Θεό του, ήταν το αποτέλεσμα της ψυχικής αναζήτησης για την εύρεση της αληθινής εσωτερικής φιλοσοφίας.

Η ιστορία του σοφού Επιμενίδη που θα αναρτηθεί σε επόμενη δημοσίευση μαζί με την ανάλυση των αλληγοριών και των κρυφών συμβολισμών, έχει στενή σχέση με αυτό που διαβάζετε τώρα. Διότι είναι ιστορία της εσωτερικής αναζήτησης του Επιμενίδη, ο οποίος κατόπιν εντολής του Εσώτερου Πατέρα Θεού του εισάγεται στα εσωτερικά μυστήρια των Ιδαίων Δακτύλων της Κρήτης.

(συνεχίζεται)

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!!!

Το παρόν κείμενο έχει πνευματικά δικαιώματα. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του κειμένου ή μέρους αυτού, με την προϋπόθεση να αναφέρεται η αρχική πηγή του, η σελίδα Τω "αγνώστω θεώ" Διί.

13/12/2017